“Emakumea eta garun-paralisia” proiektuaren helburua da Aspace Bizkaiaren barneko interes-talde guztiei tresnak ematea desgaitasuna eta, zehazki, garun-paralisia duten emakumeek jasaten duten diskriminazio intersekzionala lantzeko. 2023ko uztailaren 14tik 16ra bitarteko asteburuan 6 emakume eta 4 boluntario bildu ziren autozainketako eta ahalduntzeko erretiro terapeutikoa antolatzeko, garun-paralisia duten emakumeen arteko konfiantza-esparru batean, langileek eta boluntarioek lagunduta. Esparru horretan, autozaintzaren garrantziari buruzko tailerrak egin ziren, autoestimua, norberaren maitasuna, osasuna, ongizatea, etab. bezalako kontzeptuak landuz.
Aspace Bizkaia zentroko eta zerbitzuetako garun-paralisia duten emakumeak izango dira hurrenez hurreneko erretiro terapeutikoen protagonistak, non autokontzeptuaren, autozainketaren eta autodeterminazioaren jarraibideak landuko diren.
Emakume izateak eta desgaitasuna izateak berekin dakar desgaitasuna duten emakumeek eta neskatoek muturreko eta diskriminazio sakoneko egoerak bizitzea (diskriminazio anizkoitza edo intersekzionala). Ondorioz, baldintza ekonomiko eta sozial txikiagoak sor daitezke; indarkeria eta abusu arrisku handiagoa (sexu-indarkeria barne); generoan oinarritutako praktika diskriminatzaileak, hezkuntzarako sarbide mugatua, osasun-arreta (sexu- eta ugalketa-osasuna barne), informazioa, zerbitzuak eta justizia, bai eta parte-hartze zibikoa eta politikoa ere.
Desgaitasuna duten emakumeek bereizkeria- edo bereizkeria-prozesu bikoitza jasan dezakete, beren autokontzeptuan eragin negatiboa izango duena eta autodeterminazio-gaitasuna eragotziko duena. Horregatik, ezinbestekoa da desgaitasuna duten emakumeen artean sortzen den arrisku hori kontuan hartzea, eta beren autokontzeptua indartzeko eta kalte egin diezaieketen gizarte-erronkei aurre egiteko tresnak ematea. Horregatik, elkarrekin lan egin beharra dago, garun-paralisia duten emakumeak, langileak eta boluntarioak.
Bestalde, Emakumeen aurkako indarkeriari buruzko 2019ko Makroinkestaren arabera (DGVG, 2020), desgaitasun egiaztatua duten emakumeen % 20,7k bikotekideren baten indarkeria fisikoa edo sexuala jasan du, eta % 13,8k, berriz, desgaitasunik egiaztatu gabe.
“Indarkeria matxistaren biktima diren neska eta emakume desgaituak. Esku hartzeko jarraibideak (Emakunde, 2019) “, 2007ko Desgaitasuna duten Emakumeen Eskubideak Aitortzeari buruzko Adierazpenean, honako hau salatzen da:” Desgaitasuna duten neskek eta emakumeek diskriminazio argi eta irmoaren ondorioei aurre egiten jarraitzen dute “. (…) Hala erakusten dute desgaitasuna duten neskatoen eta emakumeen datuek eta esperientziek: hezkuntza-gabezia handiagoak, langabezia handiagoa, soldata txikiagoak, osasun- eta amatasun-zerbitzuetarako sarbide mugatua, sexu- eta ugalketa-eskubideak baliatzeko mugak, emakumeei oro har zuzendutako programa eta zerbitzuetarako sarbide urria edo nulua, indarkeria-egoerak eta mota guztietako abusuak pairatzeko arrisku handiagoa, etab. (…) Aurreiritziek eta estereotipoek beren buruaz duten irudia desitxuratzen dute, baita giza eskubide eta eskubide zibil guztiak dituzten herritarrak izatearen pertzepzioa ere”.
